در زندگی مدرن و پرشتاب، ظروف یکبار مصرف به دلیل راحتی بسیار محبوب هستند. با این حال، استفاده گسترده از ظروف پلاستیکی سنتی بار سنگینی را به محیط زیست وارد کرده است. با افزایش آگاهی زیست محیطی، ظروف یکبار مصرف زیست تخریب پذیر ( ظروف یکبار مصرف زیست تخریب پذیر ) به تدریج به محبوبیت جدید بازار تبدیل شده است.
مرحله تولید: مواد سبز و ساخت کم کربن
مواد اولیه سبز
دوستی زیست محیطی ظروف یکبار مصرف زیست تخریب پذیر ابتدا در انتخاب مواد اولیه آن منعکس می شود. مواد زیست تخریب پذیر رایج در بازار عبارتند از پلاستیک های مبتنی بر نشاسته (مانند PLA، پلی لاکتیک اسید)، مواد مبتنی بر سلولز (مانند قالب گیری خمیر کاغذ)، پلاستیک های زیستی و غیره که بیشتر این مواد از منابع تجدیدپذیر به دست می آیند، مانند نشاسته ذرت، باگاس، الیاف بامبو و غیره که باعث کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی و کاهش انتشار کربن می شود.
فرآیند تولید کم کربن
علاوه بر انتخاب مواد اولیه، سازگاری با محیط زیست فرآیند تولید به همان اندازه مهم است. استفاده از تجهیزات و فناوری های کم مصرف و تولید کم آلاینده، مانند بهینه سازی فرآیند ترموفرمینگ و کاهش انتشار فاضلاب و گازهای زائد، می تواند ردپای زیست محیطی فرآیند تولید را کاهش دهد. علاوه بر این، بازیافت زباله های حاصل از فرآیند تولید، مانند باقیمانده پس از تصفیه فاضلاب برای تولید کود، نیز یک حلقه کلیدی در دستیابی به تولید سبز است.
مرحله استفاده: کاهش اتلاف منابع و آلودگی
ظروف پلاستیکی سنتی را جایگزین کنید
مزیت اصلی ظروف قابل تجزیه این است که می توانند پس از استفاده به طور طبیعی تجزیه شوند و آلودگی طولانی مدت محیط را کاهش دهند. در مقایسه با ظروف پلاستیکی سنتی، آنها را می توان تحت شرایط خاص (مانند خاک و محیط کمپوست) به دی اکسید کربن، آب و سایر زیست توده ها توسط میکروارگانیسم ها تجزیه کرد، بنابراین از تجمع طولانی مدت زباله های پلاستیکی در محیط طبیعی جلوگیری کرد.
ترویج بازیافت منابع
اگرچه هدف اولیه ظروف قابل تجزیه کاهش ضایعات است، اما حمایت از استفاده مجدد همچنان یک اصل مهم برای حفاظت از محیط زیست است. در مکان‌های پذیرایی یا گردهمایی‌های خانوادگی، تشویق به استفاده از ظروف قابل استفاده مجدد و کاهش استفاده از ظروف یکبار مصرف، اقدام اساسی‌تر حفاظت از محیط زیست است. در عین حال، برای مواردی که باید از ظروف یکبار مصرف استفاده شود، انتخاب محصولات تجزیه پذیر به یک انتخاب مسئولانه تبدیل شده است.
مرحله دفع: ترویج تخریب زیستی و بازیابی منابع
شرایط تجزیه زیستی
دفع ظروف قابل تجزیه بخش مهمی از ملاحظات حفاظت از محیط زیست آن در طول چرخه عمر آن است. برای اطمینان از اینکه می توان آن را به آرامی تجزیه کرد، باید در یک محیط مناسب مانند کمپوست خانگی، کمپوست صنعتی یا تاسیسات خاص تصفیه زیست تخریب قرار گیرد. در این محیط ها، میکروارگانیسم ها قادرند مواد آلی موجود در ظروف غذاخوری را تجزیه کرده و در نهایت آن را به مواد طبیعی بی ضرر تبدیل کنند.
بازیافت منابع و استفاده مجدد
اگرچه مزیت اصلی ظروف قابل تجزیه زیست تخریب پذیری آن است، بازیافت و استفاده مجدد نیز در برخی موارد گزینه مناسبی است. به عنوان مثال، برخی از ظروف قابل تجزیه با افزودنی‌های خاص در طول فرآیند تولید اضافه می‌شوند که امکان بازیافت و تبدیل آن‌ها را به مواد با ارزش دیگر در فرآیندهای صنعتی خاص فراهم می‌کند. علاوه بر این، نرخ بازیافت ظروف قابل تجزیه را می توان با بهبود سیستم تفکیک زباله و بازیافت بیشتر بهبود بخشید.