در سالهای اخیر ، تغییر قابل توجهی به سمت گزینه های سازگار با محیط زیست برای محصولات پلاستیکی سنتی رخ داده است. صفحات تخریب پذیر یکبار مصرف در حال ظهور به عنوان یک انتخاب محبوب است. این صفحات اغلب در مقایسه با همتایان پلاستیکی خود به عنوان گزینه ای پایدار تر به بازار عرضه می شوند و ادعا می کنند که آسیب های زیست محیطی را کاهش می دهند. با این حال ، تأثیرات زیست محیطی صفحات تخریب پذیر یکبار مصرف چند وجهی است و نیاز به بررسی دقیق دارد.
تجزیه و تجزیه پذیری بیولوژیکی
یکی از اصلی ترین نقاط فروش صفحات تخریب پذیر ، توانایی آنها برای تجزیه به طور طبیعی با گذشت زمان است. بر خلاف پلاستیک ، که می تواند صدها سال طول بکشد تا تجزیه شود ، صفحات تخریب پذیر بسته به مواد مورد استفاده ، برای تخریب نسبتاً سریع طراحی شده اند. مواد رایج شامل الیاف گیاهی مانند نیشکر ، بامبو و برگهای نخل است. این صفحات در صورت قرار گرفتن در شرایط مناسب ، مانند محیط های کمپوست ، می توانند به مواد آلی غیر سمی تخریب شوند و بار دفن زباله ها را کاهش دهند.
با این حال ، فرایند تجزیه بسیار وابسته به شرایط محیطی است. در محل دفن زباله ها ، جایی که سطح اکسیژن پایین است ، مواد تخریب پذیر ممکن است به عنوان کارآمد تجزیه نشوند. علاوه بر این ، برخی از صفحات تخریب پذیر هنوز هم برای تجزیه کامل به امکانات کمپوست صنعتی نیاز دارند که ممکن است در همه زمینه ها در دسترس نباشد. در نتیجه ، در صورت عدم استفاده از نادرست ، می توان از مزایای زیست محیطی این صفحات کاسته شد.
مصرف و تولید منابع
تولید صفحات تخریب پذیر اغلب از نظر سازگار با محیط زیست نسبت به تولید پلاستیک مورد توجه قرار می گیرد. با این حال ، ارزیابی منابع مورد نیاز برای تولید آنها مهم است. رشد مواد اولیه مانند نیشکر یا بامبو ، به زمین ، آب و انرژی نیاز دارد. در حالی که این مواد تجدید پذیر هستند ، روند کشت هنوز می تواند دارای یک ردپای محیطی باشد. به عنوان مثال ، کشاورزی در مقیاس بزرگ نیشکر و کف دست ممکن است منجر به جنگل زدایی ، از بین رفتن تنوع زیستی و آلودگی آب در صورت عدم مدیریت پایدار شود.
انرژی مورد استفاده در پردازش این مواد در صفحات تخریب پذیر نیز به تأثیر کلی محیطی آنها کمک می کند. در حالی که فرآیند تولید به طور معمول از انرژی کمتری نسبت به تولید پلاستیک استفاده می کند ، هنوز هم منجر به انتشار کربن می شود که به تغییرات آب و هوایی کمک می کند. بنابراین ، در نظر گرفتن کل چرخه عمر صفحات تخریب پذیر ، از کشت مواد اولیه تا فرآیند تولید ، برای تعیین تأثیر واقعی محیطی آنها ضروری است.
مدیریت و دفع زباله
دفع صفحات زیست تخریب پذیر یک عامل مهم در تأثیر محیطی آنها است. در حالی که ممکن است آنها سریعتر از پلاستیک تجزیه شوند ، دفع نادرست در محیط هایی که زیرساخت های مناسب برای مدیریت پسماند دارند ، هنوز هم می توانند منجر به آلودگی شوند. به عنوان مثال ، اگر صفحات تخریب پذیر در بدن آب به پایان برسد ، روند تخریب آنها ممکن است طولانی تر شود و ممکن است به آلودگی دریایی کمک کند. علاوه بر این ، اگر صفحات تخریب پذیر با زباله های غیر قابل جمع شدن مخلوط شوند ، ممکن است به طور مؤثر تجزیه نشوند و تلاش های مدیریت پسماند را بیشتر پیچیده کنند.
از طرف دیگر ، اگر صفحات تخریب پذیر در امکانات مناسب کمپوست قرار بگیرند ، می توانند در ایجاد خاک غنی از مواد مغذی نقش داشته باشند که می تواند به نفع کشاورزی باشد. این امر اهمیت آگاهی مصرف کننده و سیستم های دفع زباله مناسب را برای به حداکثر رساندن مزایای محیطی صفحات تخریب پذیر برجسته می کند.
مقایسه صفحات تخریب پذیر با گزینه های پلاستیکی
در حالی که صفحات تخریب پذیر مزایای خاصی نسبت به پلاستیک سنتی دارند ، آنها یک راه حل کامل نیستند. پلاستیک علی رغم اشکالات محیطی ، بادوام و سبک است و تولید آن نسبتاً ارزان است. از طرف دیگر ، صفحات تخریب پذیر اغلب گران تر هستند و ممکن است به اندازه پلاستیک دوام نداشته باشند ، به خصوص در هنگام قرار گرفتن در معرض مایعات. علاوه بر این ، تغییر به سمت گزینه های تخریب پذیر به دلایل اصلی تخریب محیط زیست ، مانند مصرف بیش از حد ، تولید زباله و نیاز به شیوه های بهتر مدیریت پسماند ، نمی پردازد.
تأثیر محیطی صفحات تخریب پذیر در نهایت بستگی به نحوه تولید ، استفاده و دفع آنها دارد. اگر از مواد پایدار تهیه شود ، با مصرف انرژی کم تولید می شود و به درستی دفع می شود ، صفحات تخریب پذیر می تواند جایگزین بهتری برای پلاستیک باشد. با این حال ، آنها باید بخشی از تلاش گسترده تر برای کاهش زباله ، ترویج بازیافت و حمایت از شیوه های پایدار کشاورزی باشند .